
(5 w skali Mohsa, natomiast odporność na zgniatanie wynosi 100-380 MPa). W 96-98% stanowi go materia nieorganiczna, głównie fosforan wapnia w postaci dihydroksyapatytu (Ca10(PO4)6(OH)2), który nadaje szkliwu niezwykłą twardość. Pozostałe 2-4% szkliwa stanowią związki organiczne (substancja międzypryzmatyczna) i woda.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
edytuj kod
Wyróżniamy cement pierwotny (inaczej cement włóknisty), nie zawierający komórek, pokrywający ząb pierwotnie, oraz cement wtórny (komórkowy), zawierający cementocyty i cementoblasty, pokrywający korzeń w późniejszym czasie oraz głównie w okolicy otworu wierzchołkowego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
definicja próchnicy
bakteryjna choroba zakaźna tkanek twardych zęba objawiająca się demineralizacją substancji nieorganicznych i następnie proteolizą substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej w wyniku metabolizmu cukrów pochodzenia zewnątrz- i wewnątrzustrojowego.
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, S. faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.
Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w